Renesansowa wieża wodna zbudowana w 1606 r. w Białej po pracach konserwatorskich.

Unikalna w skali kraju (starsza od niej jest wieża wodna w Głogówku) przeszła kompleksowe  prace konserwatorsko-restauratorskie oraz roboty budowlane związane z remontem i zmianą sposobu użytkowania na cele turystyczno-edukacyjne. Dotąd nieużytkowana wieża zostanie udostępniona turystom jako taras widokowy, we wnętrzu natomiast znajdzie miejsce prezentacja historii wieży i jej pierwotnej funkcji oraz dawna technologia piętrzenia i rozprowadzania wody systemem drewnianych rur głównie na potrzeby zamku w Białej. Zakres robót i prac obejmował częściową wymianę więźby dachowej, wymianę pokrycia dachowego, obróbek blacharskich oraz stolarki okiennej i drzwiowej. Wzmocniono także drewniane stropy poprzez wykonanie dodatkowej warstwy deskowania. Pracom konserwatorskim poddano elewacje dzielone gzymsami na trzy kondygnacje, z głównym akcentem dekoracyjnym w formie podwójnej ślepej arkady o łuku półkolistym, wspartej na kamiennych półkolumnach. W przyziemiu wykonane zostały nowe tynki wapienne, a całość scalono kolorystycznie z górnymi częściami elewacji. We wnętrzu przeprowadzono prace konserwatorskie przy oryginalnych ceglano-kamiennych ścianach oraz remontowe przy drewnianych schodach i balustradach. Ponadto przystosowano dach wieży na potrzeby platformy edukacyjno-kulturalnej. Przeprowadzone prace związane z wymianą pokrycia dachowego przyczyniły się do zabezpieczenia obiektu. Remont elewacji przyziemia wraz z uzupełnieniem wypraw tynkarskich poprawił walory estetyczne zabytku z zewnątrz, a dostosowanie wieży dla potrzeb edukacyjno-kulturalnych udostępniło zabytek dla zwiedzających.